Z drugiej strony „Okna życia”

Pierwsza była Hania, malutka dziewczynka podrzucona do okna życia przed niespełna rokiem, później kolejna dziewczynka… Okno życia przy ul. Wojska Polskiego zostało utworzone z inicjatywy zakonnic ze Zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi. – Pomysł zrodził się w naszych sercach, a w tym samym czasie biskup włocławski Wiesław Mering zaproponował utworzenie takiego okna – mówi Jolanta Gołębiowska, Matka Generalna Zgromadzenia.
  Było już kilka fałszywych alarmów, ale dla sióstr najważniejsze są te chwile, gdy mogą z okna wyjąć dziecko. Czeka na nie wszystko, co jest potrzebne do życia.   – Czuwamy każdego dnia i każdej nocy – mówi Matka Generalna.  – Gdy ktoś otworzy „okno życia” od zewnątrz, natychmiast otrzymujemy sygnał. Jeśli pojawia się dziecko, mamy na miejscu wszystko, co potrzeba – odzież, pieluszki, butelki ze smoczkiem, mleko, łóżeczko z czystą pościelą. Rozumiejąc dramat matek, które z różnych względów nie mogą wychowywać swoich dzieci, starają się pomagać im chociaż w ten sposób.
Hania, pierwsze dziecko znalezione w oknie życia, jest już w rodzinie adopcyjnej. Kolejna dziewczynka wróciła do własnego domu.

Więcej o siostrach ze Zgromadzenia Wspólnej Pracy już wkrótce w Magazynie  Pulsu Miasta.

Data: 26 kwietnia 2016, 16:38