Świadczenie rehabilitacyjne jest dostępne dla pracowników, którzy przebywali na zwolnieniu lekarskim, ich okres zasiłku chorobowego dobiega końca, a dotychczasowe leczenie nie przyniosło oczekiwanych skutków. Jeżeli dalsze leczenie rokuje odzyskaniem zdolności do pracy, mamy do dyspozycji wsparcie w formie świadczenia rehabilitacyjnego. Aby je uzyskać, musimy wystąpić z wnioskiem do ZUS-u na formularzu ZNp-7. Do wniosku dołączamy zaświadczenie o stanie zdrowia (OL-9), wypełnione przez lekarzy prowadzących nasze leczenie. Co jeszcze trzeba wiedzieć o świadczeniu rehabilitacyjnym?
Świadczenie rehabilitacyjne
Pamiętajmy o tym, aby do wniosku o świadczenie rehabilitacyjne dołączyć wywiad zawodowy z miejsca pracy (OL-10). Jeśli staramy się o kontynuację świadczenia i prowadzimy pozarolniczą działalność gospodarczą, nie musimy składać takiego dokumentu. Do wniosku konieczne jest też przedłożenie zaświadczenia płatnika składek Z-3 w przypadku pracowników, Z-3b w przypadku duchownych, przedsiębiorców i ich współpracowników lub Z-3a dla innych ubezpieczonych. Z takiego obowiązku zwolnione są osoby, które już złożyły oświadczenie o zasiłek chorobowy i nie doszło do zmiany okoliczności wskazanych w oświadczeniu. Więcej informacji na ten temat znajdziemy w serwisie Poradnik Pracownika.
Jeśli świadczenie rehabilitacyjne dotyczy choroby zawodowej lub wypadku w pracy, musimy załączyć do wniosku przede wszystkim protokół okoliczności i przyczyn wypadku, kartę wypadku przy pracy lub decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej.
Wniosek o świadczenie rehabilitacyjne
Kiedy powinniśmy złożyć wniosek o świadczenie rehabilitacyjne? Należy złożyć ten dokument w terminie do 6 tygodni przed zakończeniem okresu korzystania z zasiłku chorobowego. Gdy przekroczymy ten termin, musimy liczyć się z przedłużeniem czasu rozpatrzenia wniosku i oczekiwania na pieniądze. ZUS w ciągu 60 dni musi rozpatrzyć wniosek, a termin ten liczy się od momentu dostarczenia kompletu dokumentacji. Możemy zostać wezwani do uzupełnienia wniosku, jednakże taka sytuacja przedłuży czas rozpoznania. Najlepiej jest zatem przesłać do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wszystkie dokumenty, tak aby jak najszybciej uzyskać odpowiedź i wypłatę środków pieniężnych. Co ważne, po złożeniu wniosku zostajemy wezwani na badanie przez lekarza orzecznika. Wydane orzeczenie jest podstawą do podjęcia ostatecznej decyzji o świadczeniu rehabilitacyjnym! Jeżeli orzecznik stwierdzi, że jesteśmy niezdolni do pracy i rokujemy odzyskanie sprawności, ZUS przyzna nam świadczenie na wskazany przez lekarza orzecznika okres. W innym razie możliwe jest wniesienie sprzeciwu do komisji lekarskiej ZUS w ciągu 14 dni od dnia otrzymania orzeczenia. Dokument składamy pisemnie lub ustnie do protokołu w jednostce placówki ZUS. Poza tym od wydanego orzeczenia Prezesowi ZUS przysługuje prawo do wniesienia zarzutu o jego wadliwości.
Odwołanie od decyzji ZUS-u
Odwołanie od decyzji ZUS-u dotyczącej odmowy przyznania świadczenia rehabilitacyjnego wnosimy do sądu za pośrednictwem ZUS-u w ciągu jednego miesiąca (licząc od dnia doręczenia decyzji). Sądem odpowiadającym za rozpoznanie sprawy jest sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubezpieczonej. Jakie elementy zawrzeć w takim odwołaniu? Należy tutaj wskazać oznaczenie sądu i organu, za pośrednictwem którego wnosimy dokument, oznaczenie osoby odwołującej się, wnioski, dowody, twierdzenia, dokładne oznaczenie decyzji zaskarżonej, uzasadnienie i podpis. Nie trzeba wskazywać konkretnych zarzutów – wystarczy podać, że nie jesteśmy zadowoleni z wydanej decyzji. W praktyce istotne jest to, aby wykazać, że lekarze orzeczniczy nieprawidłowo dokonali oceny zdolności do pracy. Mile widziana jest dodatkowa dokumentacja medyczna, w tym także prywatne opinie lekarskie, jeśli je posiadamy. Nie bez znaczenia jest to, że nie każda osoba może ubiegać się o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego, co zostało dokładniej wskazane w aktualnie obowiązujących przepisach prawnych.
– Materiał partnera